Bar en boos Bijzonder is de trend waarin persoonlijke en onpersoonlijke elementen hand in hand gaan. Op de ene heb je vat, op de andere totaal niet. Dit laatste ervaren we sinds Trump aan de macht is en de wereldorde totaal is veranderd. We hebben gezien wat zich afspeelt in de Oval Office: de ruzie met Zelensky, Elon Musk met een peuter op z’n arm en toen Mark Rutte 13 maart naar het Witte Huis toog, hield iedereen z’n hart vast. Het kon vriezen, het kon dooien. De afloop kon niet beter. Trump loofde de Navo-baas, die in de Nederlandse media prompt de ‘Trump-fluisteraar’ werd genoemd, omdat hij precies wist hoe hij de Amerikaanse president moest benaderen. Er is sprake van wel en geen oorlog, maar we moeten ons erop voorbereiden. Cyberaanvallen zijn er al en handelsoorlogen ook, dan wel in de maak. Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, heeft het over ‘geopolitieke onzekerheden’ en ook de communicatieve infrastructuur lijkt te veranderen met de komst van ‘Signal’. Signal is de tegenhanger van Whatsapp en biedt meer privacy omdat hetgeen je schrijft wordt afgeschermd voor derden. We kunnen stellen dat de tijd met respect voor de ‘gevestigde orde’ echt definitief voorbij is. Medici, advocaten, politici en geestelijken moeten oppassen dat ze geen pak rammel krijgen. Achternamen op badges worden weggelaten bij medewerkers van Albert Heijn en zorgmedewerkers (o.a. verpleegkundigen) in bijvoorbeeld het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem. Ze worden live en on-line geïntimideerd, bedreigd, bespuugd, met koffie overgoten en wat dies meer zij. Ermee verbonden is ‘Naming and shaming’. Mensen, diensten en producten naar buiten toe zwart maken (“Ik krijg je nog wel”), omdat het niet gaat zoals de patiënt, cliënt, klant, consument het wil. De uitdrukking ‘De klant is koning’ is wel wat doorgeslagen… Bij het reserveren van een tafel vragen gekwalificeerde restaurants een aanbetaling om er zeker van te zijn dat degenen die reserveren ook komen. Pedicures, schoonheidsspecialisten, kappers en masseurs zitten met hetzelfde probleem. Ook zij worden geconfronteerd met zogenaamde ‘No-shows’: cliënten die zonder af te zeggen wegblijven. Jezelf opnieuw uitvinden We leven best in een ingewikkelde tijd. Wellicht in een tussenfase, waarin alles opnieuw moet worden uitgevonden. Daar zijn tal van voorbeelden van. Eerst leek een vape (E-sigaret) een goed alternatief voor roken en tabak. Bij nader inzien is het even schadelijk als een sigaret en heeft staatssecretaris Karremans exemplaren met een smaakje verboden. Er is ook een werkwoord van afgeleid: vapen. Niemand zit er op te wachten dat verworven rechten worden afgenomen. Dat gebeurt nog wel eens. In dit kader is er ook sprake van de leeftijd waarop de jeugd mobils (smartphones) mogen gebruiken, te verlagen. Die gaan er namelijk sociaal door achteruit en vertonen een verslavingsgedrag, zeggen deskundigen. De uitdrukking ‘De klant is koning’ is wel wat doorgeslagen… Je kunt stellen dat we ineens in een tijd zitten waarin alles verschuift. Mentaliteit dus en ook gebruiken. Zo konden we onlangs lezen dat Fransen voor het eerst minder rode dan witte wijn drinken. De wijnboeren in dat land haken daar dan ook op in door voor het eerst meer witte dan rode wijn te produceren, hetgeen een ware trendbreuk is. De oorzaak ligt vooral bij de leeftijd van de drinkers. Ouderen drinken rood en jongeren wit en omdat de ouderen zo langzamerhand uitsterven zien we automatisch een verschuiving naar wit. In hetzelfde artikel een aardig weetje, de verschuiving in de beoordeling van wijn. Namelijk: van proeven en ruiken naar alleen ruiken. “Britse, Oostenrijke en Italiaanse wetenschappers hebben wijnproeverijen met ratten gedaan, of eigenlijk wijnruikerijen. Uit het experiment bleek dat de diertjes na enige oefening witte wijnen van elkaar konden onderscheiden.” Conclusie: het lijkt dat het niet altijd nodig is om wijn te proeven voor een goed oordeel. Soms volstaat ruiken. In dit verband een andere aardigheid. Door dichte flessen kun je de inhoud niet ruiken. Een wijnleverancier heeft daar wat Niets is (meer) vanzelfsprekend Maarten van IJzer, journalist In dit artikel schrijf ik over Trump, ratten en wijn, over een bruidstaart van kaas en een vuilniswagen die een belofte uitstraalt. Het zijn allemaal voorbeelden van deze tijd; om je bewust te maken over wat je cliënten in het dagelijkse leven tegen kunnen komen en wellicht onderwerpen van gesprek. Wat ik schrijf is een soort upwake, maar dient ook als ‘verstrooiing’ als je thuis bent gekomen na een bezoek aan de vakbeurs. Laat enerzijds bezinken wat je hebt opgesnoven. En zie deze rubriek anderzijds als een call up: Denk eens na over vernieuwing en verandering. Uitbreiding wellicht. 6 Foot Fair Special april 2025
RkJQdWJsaXNoZXIy MjQyMjc=